Beschreibung
In het donkerblauwe canvas van de nacht dobberde een eenzame vrouw rustig in haar bootje, omringd door de sprankelende pracht van ontelbare sterren. Haar gestalte straalde een kalme vastberadenheid uit, terwijl de weerspiegeling van sterren in het water haar eenzaamheid omtoverde tot een sfeervol samenzijn met het universum. Het schouwspel bood een warme troost, een herinnering aan de oneindige mogelijkheden die de nacht te bieden heeft. De vrouw leek een onzichtbaar gesprek te voeren met de hemel, waarbij de sterren als stille getuigen fungeerden van haar innerlijke reis. De boot sneed geruisloos door het water, haar eenzaamheid doordrenkt met de geruststellende wetenschap dat ze nooit alleen was onder de betoverende sterrenhemel.